Jim Thompson Art Center

นิทรรศการประกอบไปด้วยผลงานประติมากรรมทองเหลืองรูปทรงทองหยอดขนาดเล็กกว่า 5,000 ชิ้น และงานสารคดีความยาว 30นาที รวมทั้งภาพถ่ายและเอกสารที่ศิลปินค้นคว้าและวิจัยในระหว่างการทำงานชิ้นนี้ เมื่อศิลปิน นำ“ขนมทองหยอด” เป็นแกนกลางในการสร้างผลงาน Golden Teardrop เพื่อนำเสนอการตีความทางประวัติศาสตร์แบบใหม่ ที่ท้าทายและตั้งคำถามต่อการถ่ายทอดประวัติศาสตร์ฉบับทางการ ด้วยการนำเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากบันทึกและเรื่องเล่าในอดีต ที่บ่งบอกถึงความเชื่อมโยงของพื้นถิ่นกับนานาชาติผ่านการเดินทางของอาหาร เพื่อสะกิดให้ผู้ชมหลุดจากกรอบที่ครอบงำความคิดและความเชื่อเดิม

นับเป็นการรวบรวมและประกอบเข้าด้วยกันอีกครั้งจากเรื่องราวประวัติศาสตร์ที่กระจัดกระจายไหลเวียนผ่านบทสนทนา ทั้งในระดับส่วนตัวและสาธารณะ ซึ่งจะช่วยเผยให้เกิดความสงสัยใคร่รู้ และพยายามรื้อถอนขุดค้นลงไปใต้ภาพประวัติศาสตร์ที่ผ่านการจารึกเรื่องเล่าไว้จนแน่นหนา อันมีจุดเริ่มต้นมาจากการทับซ้อนของเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์ของการค้าน้ำตาลผสมกับเรื่องเล่าจากปัจเจกบุคคลทั้งไทย, กรีก, โปรตุเกส และญี่ปุ่นระหว่างยุคล่าอาณานิคม ช่วงศตรวรรษที่15-17 และยุคสมัยใหม่ในศตวรรษที่20-21 ที่เกี่ยวข้องกับขนมทองหยอด จากจุดเริ่มต้นนำไปสู่การสำรวจการสะสมเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์และความทรงจำของพวกเขา

ผลงาน Golden Teardrop จัดแสดงครั้งแรกที่ศาลาไทย (Thai Pavilion) ในเทศกาลมหกรรมศิลปะเวนิสเบียนนาเล่ ครั้งที่55 ปีพ.ศ.2556 โดยการสนับสนุนจากกระทรวงวัฒนธรรม ก่อนที่จะนำไปจัดแสดงในอีกหลายประเทศ รวมถึงในประเทศไทย สำหรับนิทรรศการ The Making of Golden Teardrop ที่จะนำมาจัดแสดงที่หอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน ในครั้งนี้ ยังเพิ่มเติมเนื้อหาที่เป็นส่วนเริ่มต้นหรือที่มาของนิทรรศการ ไม่ว่าจะเป็น งานวิดีโอ ภาพถ่าย และข้อมูลต่างๆ ที่ทีมงานใช้ในการสืบค้น เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงขั้นตอนในเชิงถอดรื้อโครงสร้างและการทบทวนประวัติศาสตร์ชาติผ่านขนมทองหยอด ซึ่งไม่ใช่การเขียนประวัติศาสตร์ใหม่ แต่เป็นการนำภาพที่กระจัดกระจาย และนำตัวละครจริงในประวัติศาสตร์มาเชื่อมต่อเพื่อนำเสนอ

ศิลปินพูดถึงงานชิ้นนี้ว่า “งานสารคดีของผมคือการนำเสนอภาพของความไม่สมประกอบของประวัติศาสตร์ในจุดไหนก็แล้วแต่ มันไม่ใช่เป็นการพยายามเชื่อมข้อมูลทั้งหมด มันประดักประเดิดแล้วก็ไม่มีผลอะไรนอกจากความสามารถในการตีความ แล้วใช้ภาพยนตร์โปรเจกต์ออกมา เหมือนเอาประวัติศาสตร์มากองไว้บนโต๊ะ มันขึ้นอยู่กับคนเลือกที่จะเลือกเก็บ หรือปะติดปะต่ออะไรก็ตามที่มันอยู่บนโต๊ะ สำหรับผมไม่ใช่เรื่องของการปรุงประวัติศาสตร์ขึ้นมา”